Weer een succesvolle bescherming van een patrijzennest

Door: Willem Maris

Patrijshen Marlies nestelt opnieuw op een betere locatie. En succesvolle bescherming van een patrijzennest door burgerparticipatie.

Een maand geleden maakten we melding van een het eerste patrijzennest in Ospel. Zenderhen Marlies had 12 eieren gelegd op een onmogelijke locatie langs een druk belopen zandpad. Zelf zag ze blijkbaar ook in dat dit een heilloze missie was want ze is nog niet eens aan broeden begonnen. Ze heeft er nog 1 ei bij gelegd en hield het toen voor gezien. Sinds 28 mei is het nest verlaten. Opmerkelijk is dat op 19 juni het verlaten nest nog steeds onaangeroerd was. De eerst gelegde eitjes lagen daar toen al meer dan een maand. De vele honden die daar dagelijks uitgelaten worden hebben blijkbaar niets in de gaten. Zenderhen Marlies heeft inmiddels een betere beslissing genomen. Samen met haar – ook gezenderde – haan Gerard1 zit ze nu bij een vogelakker met keverbank, even verderop.

Maar… het kan ook goed gaan met een nest op een onmogelijke locatie langs een druk zandpad. Op 28 mei stond vlak bij het dorpje Ospeldijk een patrijshaan op wacht. De omwonenden zijn gelijk geïnformeerd over een broedende patrijs. Toch ging het nog bijna mis. Een paar dagen later werd een paardenweitje aan het zandpad gemaaid, in eigendom van mensen die niet op de hoogte waren. Zij vonden het nest. Het bleek precies onder het stroomlint te zitten, pal langs het zandpad. Gevonden bij het namaaien van de randjes met de bosmaaier. Gelukkig zat de hen er toen niet op anders was ze de kop afgemaaid. Maar het nest – met 18 eieren – lag nu wel volledig open, op 3 meter van een druk bezocht zandpad waar veel dorpsbewoners de honden uitlaten. Een paar mensen die daar dagelijks komen zijn op de hoogte gesteld om de zaak een beetje in de gaten te houden. Maar….. het gras was toen alleen nog maar gemaaid. Het moest ook nog een paar keer geschud, op de rol gelegd en daarna in folie. En vervolgens moest er ook nog mest geïnjecteerd. Voor de zekerheid had de eigenaar van de wei een witte emmer verzwaard met een baksteen op 2 meter van het nest gezet om te voorkomen dat iemand er tijdens al die werkzaamheden alsnog over heen zou rijden. Ondanks alle drukte bleef de hen gewoon door broeden. Je kon haar vanaf het zandpad zo zien zitten bij de emmer. Duidelijk een hen die al aan het broeden was toen ze gevonden werd in tegenstelling tot zenderhen Marlies die gevonden werd in de legfase. Toch leek het niet voor te stellen dat dit goed zou gaan. Vooral de dag van uitkomen – als ze dat al haalde – zou een zeer riskant moment zijn. Maar buurtbewoners stuurden regelmatig appjes en foto’s met mededelingen als: ‘ze zit er nog op’ of ‘ze zijn even samen aan het eten’. Tussentijds moest nog een keer ingegrepen worden omdat de akkerbouwer ertegenover zijn wortelen ging beregenen. Hem dus verzocht de haspel zo te richten dat er geen steenkoude klets grondwater op het nest zou vallen. Later moest een buurtbewoner nog inspringen omdat diezelfde akkerbouwer vlak bij de nestlocatie een beregeningsbuis onder het zandpad door wilde schieten. Gelukkig kon dit ook 20 meter verderop. En dan op het euforische moment op 17 juni, het nest blijkt een dag eerder uitgekomen! Hoe is het mogelijk. Er lagen schalen van 12 uitgekomen eieren. Ik weet niet of de vinder niet goed geteld heeft of dat er tussentijds toch nog enkele van de 18 eieren uit het nest gepikt zijn maar 12 kuikens is ook al heel mooi. En op 3 meter van het nest in de berm een verse hondendrol om maar aan te geven hoe dicht de hondenuitlaters bij het nest kwamen. En nu maar hopen dat de kuikentjes die eerste drie kwetsbare weken door komen.

Met dank aan o.a. John Linders voor het toezicht en de foto’s.

Video: Willem Maris
Foto: Otto Plantema